Vandaag heb ik voor jullie weer een Heb-ik-weer-momentje, omdat ik alsnog
met mijn been omhoog zit. Ik zou graag foto’s willen maken voor een artikel,
maar dat gaat nog even niet lukken.
Gisteren (maandag) ben ik terug gegaan naar de
huisarts. Ik schrijf dit op dinsdag, maar jullie lezen het op woensdag. Om het
even duidelijker te maken. Ik ben terug gegaan naar de huisarts, omdat ik erg
veel pijn had. Nu heb ik zwaardere pijnstillers gehad, ik had diclofinac en nu
heb ik tramadol. Nou die tramadol werkt top. Volgens mij kan je mij met een
koekenpan voor me hoofd slaan en zou ik
werkelijk alleen maar roze olifantjes zien vliegen. Het nadeel is wel ik ben er
suf, maar de erge pijn is weg. Het lijkt nu of iemand enorm hard op mijn knie
drukt. Dat is wel te houden.
Morgen moet ik terug naar de huisarts, want dan
kunnen ze verder onderzoeken. Door de pijn konden ze bij mij niet verder
onderzoeken, wat nogal frustrerend is. Je hebt pijn, maar ze kunnen door de
pijn niet zien wat het is. Voor mij klinkt dat heel tegenstrijdig, maar aan één
kant begrijp ik het ook wel.
Ik ben erg benieuwd of ik morgen zal weten wat
het is, maar dat is morgen. Nu zit ik nog op de bank, gelukkig met mijn laptop.
Wat ik vooral aan het doen ben is blogs lezen, youtube video’s bekijken en
documentaires kijken. Ik heb er net een gezien, waar ik best van onder de
indruk was. Namelijk de documentaire: Het best voor Kees. Dat gaat over een
autistische volwassen man. Ik vind het ook ontzettend knap van die ouders, dat
zij ondanks hun leeftijd altijd goede zorg hebben gegeven. Ik zal zeker als je
interesse hebt in autisme, deze documentaire gaan kijken.
Er zijn vast meer mensen die thuis zitten, of
ziek zijn of met een blessure zoals ik. Wat doe jij dan? Laat het me even
weten, zodat ik me zeker niet ga vervelen.
Q:
Wat zou jij doen als je ‘ziek’ op de bank zit?
Liefs,
Silvia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten